Het potje van de horecabaas is bijna leeg

Het potje van de horecabaas is bijna leeg 

Honderdduizend berekeningen heeft Erik al gemaakt. Steeds met andere scenario’s. Hoe hij het wendt of keert, het komt niet goed zo. Er gaat meer geld uit dan in. De NOW-regelingen betalen nu ook maar 80 procent van het volledige bedrag uit. De rest komt pas bij de eindafrekening over 2 jaar. Maar dan is het hopelijk niet meer nodig.

Twee horecazaken in zwaar weer

Erik, 33 jaar. Woont in de binnenstad van Groningen. Twee prachtige horecazaken in Groningen en Assen met 15 man vast personeel en 25 parttimers, vooral studenten. Een gezin met 3 jonge kinderen en een vrouw die in een schoenenzaak werkt.

Elke maand heeft hij zo’n 30.000 euro aan vaste lasten, terwijl er nog geen 10.000 euro aan omzet binnenkomt. Op zich loopt de thuisbezorging boven verwachting, maar het is uiteindelijk een druppel op een gloeiende plaat. Al maandenlang teert hij dus in op het eigen vermogen.

Het duurt ook langer voordat het geld binnenkomt. Op het terras is het boter bij de vis. Maar bedrijven krijgen een factuur en dan duurt het nog 30 dagen voor het geld er is. Hij heeft in de afgelopen jaren een mooi potje weten op te bouwen. Voor pensioen, investeringen en zware tijden.

Het potje is bijna leeg

Dat laatste is nu aan de orde. Erik kan het nog vier maanden uitzingen en dan is het potje leeg. Weg zijn dan alle reserves. Terug bij af. En dan? Dat is waar hij nu al wekenlang van wakker ligt.

Arbeidsrechtspecialist Frans Landstra: “Alle financiële tegemoetkomingen zijn op zich superfijn, maar het heeft ook een keerzijde. Het is voor een ondernemer praktisch onmogelijk om uitgerekend te krijgen wat te doen bij een grote omzetdaling, zoals in de horeca. Er zijn simpelweg te veel factoren om rekening mee te houden. Uitgestelde belastingbetalingen, tegemoetkoming vaste lasten (TVL), NOW 1, NOW 2 en NOW 3 die allemaal weer andere regels hebben. Uiteindelijk zorgt het ervoor dat ondernemers door de bomen het bos niet meer zien. We zien daardoor veel apathisch gedrag.’’

De personeelslasten zijn te hoog

Ook de accountant weet het niet meer. Hij ziet wat iedereen ziet. Te veel personele lasten, maar Erik wil geen mensen ontslaan. Op zijn advies komt hij bij Hanze advocaat uit in Groningen.

De vraag die de advocaat als eerste aan Erik stelt is de volgende. Hoe realistisch is het dat je binnen drie maanden weer op het niveau van voor corona kan draaien? En daarmee dus ook al je huidige personeel weer kunt inzetten?

Er is geen ‘straks’ meer, als je nu niks doet

Erik kent alle medewerkers en hun gezinssituaties. En ze hebben allemaal hun eigen kwaliteiten die hij straks weer nodig heeft. Alleen is er geen ‘straks’ meer als hij nu geen maatregelen neemt.

Met de advocaat gaat hij een aantal scenario’s bij langs. ,,Subsidieregelingen zijn super als het voor de korte termijn is en er een duidelijk perspectief is. Is dat er niet dan moet je als ondernemer je verantwoordelijkheid nemen. Keep the boat floating is het allerbelangrijkste. Als al het geld straks op is, dan heeft niemand inkomsten meer. En dat geldt dan ook voor Erik zelf” zegt Landstra.

Met zijn advocaat een plan van aanpak gemaakt

Met zijn advocaat hakt Erik een aantal knopen door. Er wordt een plan gemaakt, waarbij Erik twee dagen later al met zijn medewerkers om tafel gaat. De studenten werden al praktisch niet meer ingehuurd en dat gaat nu helemaal niet meer gebeuren.

Een aantal vaste medewerkers kan blijven, mits ze bereid zijn ook andere werkzaamheden op te pakken. Andere medewerkers krijgen een vaststellingsovereenkomst aangeboden. Erik biedt ze daarbij een aanvulling van de WW aan voor de duur van 3 maanden. En een terugkomgarantie als het weer beter gaat.

En de medewerkers? Die begrijpen het

Tot zijn verrassing begrijpt bijna iedereen het. Stuk voor stuk tekenen ze de overeenkomst en wensen hem het allerbeste. Voor hen wacht de gang naar het UWV voor een WW uitkering.

Voor Erik worden de maandelijkse lasten binnen een maand teruggebracht naar € 15.000. Nog steeds moet er geld bij, maar hij heeft nu in ieder geval weer zelf de teugels in handen. En ondanks alles voelt dat goed.

Ook verschenen in het Dagblad van het Noorden.

Terug naar alle cases