Mijn werkgever wil dat ik kom werken, maar ik ben ziek. Wat nu?

Als je ziek bent, hoef je niet te komen werken. Maar wat wordt er precies bedoeld met ‘ziek’? En wat als mijn werkgever toch wil dat ik kom?

Als je je als werknemer ziek meldt, levert dat vaak geen gedoe op. Je hebt dan de gelegenheid om te herstellen, terwijl je je loon ontvangt. Wettelijk is de werkgever verplicht om twee jaar 70% van jouw loon door te betalen. In veel Cao’s of arbeidsovereenkomsten is zelfs opgenomen dat je het eerste jaar 100% van je loon krijgt.

Gaat het om een korte griep, dan is dit niet zo spannend. Als er een langdurigere uitval is of dreigt, dan komen er meer arbeidsrechtelijke verplichtingen kijken. De meeste hiervan staan in de Wet Verbetering Poortwachter.

Arbeidsongeschikt dóór ziekte

Het is goed om te beseffen dat het gaat om ‘arbeidsongeschiktheid’ ten gevolge van ziekte. Dat je ‘ziek’ bent, is op zich niet voldoende om thuis te mogen blijven: je moet dóór de ziekte niet in staat zijn je werkzaamheden te kunnen doen.

Arbeidsongeschiktheid hangt af van de functie

Of je vanwege ziekte arbeidsongeschikt bent, hangt af van je functie. Denk bijvoorbeeld aan een werknemer die een been breekt. Is deze werknemer fietskoerier, dan is hij arbeidsongeschikt. Hij zal tenslotte niet kunnen fietsen met zijn gebroken been en daardoor zijn werk niet kunnen doen. Stel deze werknemer is heeft een kantoorfunctie, waarbij hij ook nog vanuit huis kan werken. Dan is hij niet arbeidsongeschikt. Met zijn gebroken been zal hij zijn werkzaamheden nog kunnen uitvoeren.

Ziek zolang je niet 100% je eigen werk kan doen    

Relevant is dat je in arbeidsrechtelijke zin ziek bent, zolang je je eigen functie niet volledig en zonder beperkingen kan uitvoeren. Dus als je een contract hebt van 40 uur per week en door je beperkingen kun je maar 32 uur per week je werk doen, dan ben je arbeidsrechtelijk gezien ziek.
Hetzelfde geldt als je wel voor 40 per week kan werken, maar je door je beperkingen werkt in een andere, minder belastende functie of je voert niet alle taken uit die bij je eigen functie behoren.

Re-integreren

Zolang je nog ziek bent, moet je als werknemer re-integratiewerkzaamheden uitvoeren als je daartoe in staat bent. Dat zijn werkzaamheden op weg naar een volledige hervatting van je eigen functie. Soms bestaat dit uit werkzaamheden van een andere, minder belastende functie. Het kan ook gaan om je eigen functie, maar dan in minder uren of waarbij je enkele taken niet hoeft te verrichten.

Ben je ziek? Dan moet je re-integreren en die verplichtingen nakomen

Uitgangspunt re-integratie    

Het wettelijk uitgangspunt van de re-integratie is dat je werkt aan terugkeer in je eigen functie. Pas als vast staat dat dat niet lukt, moet worden gekeken naar een andere passende functie bij je eigen werkgever. Als dat niet mogelijk is, wordt pas gekeken naar een functie bij een andere werkgever (tweede spoortraject).

Wie bepaalt of ik ziek ben en wat ik aankan tijdens mijn re-integratie?       

Tussen werkgever en werknemer ontstaan soms discussies over de vraag of (1) een werknemer ziek is en (2) welke werkzaamheden een werknemer aankan tijdens de re-integratie. Soms roept een werkgever een arbeidsongeschikte werknemer gewoon op om zijn werkzaamheden te komen doen, of om meer te doen dan een werknemer aankan.

Als je vindt dat je door je medische klachten je werk niet kan doen of niet kan re-integreren en je blijft thuis, dan hoeft je werkgever je loon niet te betalen als komt vast te staan dat je wel kon werken of re-integreren.

“Kom je je re-integratie verplichtingen niet na? Of blijf je onterecht thuis? Dan mag je werkgever stoppen met de loondoorbetaling”

Of een werknemer arbeidsongeschikt is en wat een arbeidsongeschikte werknemer wel of niet aankan, is uiteindelijk een medische vraag. Dat betekent dat een werknemer en een werkgever niet zelf kunnen bepalen: (1) of een werknemer arbeidsongeschikt is en (2) welke werkzaamheden een werknemer aankan tijdens een re-integratietraject. Als hierover een discussie ontstaat, zal een rechter (die doorgaans ook geen medicus is) niet zelfstandig bepalen wat een werknemer wel of niet aankan. De rechter zal hierbij afgaan op het oordeel van een deskundige.

De bedrijfsarts, het UWV of je eigen arts?

De bedrijfsarts is daarbij degene die door de rechter als deskundige wordt beschouwd. Kortom: is er een discussie tussen jou en je werkgever over welke re-integratiewerkzaamheden je aankan, of over de vraag of je überhaupt arbeidsongeschikt bent? Dan is het oordeel van de bedrijfsarts bepalend, ook al is dit oordeel formeel een ‘advies’.

“Het oordeel van de bedrijfsarts is vaak bepalend, ook al is dit ‘slechts’ en advies”

Wanneer je het niet eens bent met je bedrijfsarts, dan kun je een second opinion aanvragen. Dan gaat een andere bedrijfsarts naar jouw situatie kijken. Als de second opinion-bedrijfsarts het met je eens is, dan moet zijn advies worden besproken met de eerste bedrijfsarts en die moet dan aangeven of hij de uitkomst van de second opinion overneemt of niet. Een uitkomst van een second opinion gaat dus niet per definitie vóór op het oordeel van de eerste bedrijfsarts.

Een andere mogelijkheid die je hebt als je het niet eens bent met het oordeel van de bedrijfsarts, is het aanvragen van een deskundigenoordeel bij het UWV. Bij het deskundigenoordeel gaat een UWV-deskundige naar jouw situatie kijken. Een uitkomst van het deskundigenoordeel weegt voor een rechter in principe zwaarder dan het oordeel van de bedrijfsarts.

“Is er een deskundigenoordeel? Dan weegt deze over het algemeen zwaarder dan het advies van de bedrijfsarts, maar gaat sowieso voor op het advies van je eigen (huis) arts”

Het oordeel van de bedrijfsarts weegt zwaarder dan het oordeel van je eigen artsen, zoals je huisarts of je psycholoog. Dit omdat een bedrijfsarts gespecialiseerd is om te beoordelen welke werkzaamheden je aan kan op de werkvloer. Wel kan de bedrijfsarts zijn oordeel baseren op de medische stukken van je eigen arts.

Conclusies bij discussies met werkgever            

Heb je een discussie met je werkgever of je arbeidsongeschikt bent of niet. Of over de vraag welke (re-integratie)werkzaamheden je aankan. Dan moet jouw werkgever eerst een advies aan de bedrijfsarts vragen om dit te laten beoordelen.

Is er een oordeel van de bedrijfsarts, dan moet je werkgever zich daaraan houden. Hij kan je dan niet oproepen voor meer werkzaamheden of andere werkzaamheden dan waar de bedrijfsarts jou toe in staat acht.

Ben jij het niet eens met het oordeel van de bedrijfsarts, vraag dan een second opinion of een deskundigenoordeel bij het UWV aan.

Terug naar het nieuwsoverzicht

Deel dit bericht: