Geslaagde bingoavond met het geld van de werkgever
In de top 10 meest spraakmakende uitspraken in de zorg van 2020, is deze uitspraak op plek 1 geëindigd! Had dit ontslag voorkomen kunnen worden? Lees snel verder!
Monique werkt al ruim twaalf jaar als coördinator horeca in een verzorgingstehuis. In haar vrije tijd houdt zij zich bezig met het organiseren van bingoavonden. Deelname aan deze avonden kost geld en er kan alleen met contant geld worden gespeeld. Daarnaast zijn er voornamelijk geldprijzen te winnen. Monique heeft met de werkgever afgesproken dat ze het geld van de Bingoavond mag wisselen met het geld uit de kas van de werkgever.
Er mist € 25.000,- bij de kascontrole
Op 14 januari 2019 wil de werkgever een kascontrole uitvoeren. Normaal gesproken doet Monique dit. Zij beschikt over de code van de kluis. Die dag heeft zij zich echter ziek gemeld. Wanneer de werkgever om de kluiscode vraagt, werkt Monique niet mee. Een dag later heeft werkgever de kluis alsnog geopend met een sleutel. Er zou zo’n € 32.000 in de kluis moeten liggen, maar de werkgever treft enkel rollen muntgeld aan. In totaal zo’n € 7.000.
De werkgever handelt adequaat en laat onderzoek doen
De werkgever handelt direct en gaat op onderzoek uit. Diezelfde dag gaan twee collega’s bij Monique op ‘ziekenbezoek’. Daar komt de kluis en het vermiste geld ter sprake. Na het bezoek rijdt Monique naar kantoor om een envelop met geld in de kluis te leggen. Vervolgens heeft zij de werkgever gebeld en aangegeven dat het geld gewoon in de kluis zou moeten liggen.
Werkgever treft inderdaad van een envelop met € 25.000 aan in de kluis, maar heeft tegelijkertijd besloten Monique op non-actief te stellen. De werkgever heeft namelijk sterke vermoedens heeft dat Monique het geld intussen ‘stiekem’ weer in de kluis heeft gelegd en er wordt alsnog nader onderzoek ingesteld. Monique geeft aan dat ze het kasgeld wilde afstorten. Hierop wordt een onderzoeksbureau ingeschakeld.
Bij de non-actiefstelling blijft het niet
Bovendien komt aan het licht dat de kascontrole niet altijd naar behoren is gedaan en dat de hoeveelheid geld in de kas veel hoger is dan noodzakelijk of wenselijk. Ondertussen is – naar aanleiding van de ziekmelding – de bedrijfsarts ingeschakeld en heeft Monique een gesprek gehad. Deze bedrijfsarts heeft Monique op 4 februari volledig arbeidsgeschikt verklaard.
Op 4 februari 2019 presenteert het onderzoeksbureau de bevindingen aan werkgever. Diezelfde dag ontslaat de werkgever de werkneemster op staande voet.
Is het ontslag op staande voet terecht? Of had het ontslag voorkomen kunnen worden?
Monique laat het er echter niet bij zitten en vraagt bij de kantonrechter om vernietiging van het ontslag op staande voet. Ze verzoekt de werkgever om aan haar een vergoeding te betalen vanwege onregelmatige opzegging, een billijke vergoeding en de transitievergoeding. Alles bij elkaar een heel fors bedrag.
Gelukkig voor de werkgever geeft de kantonrechter Monique ongelijk. Maar zij laat het er niet bij zitten en gaat in hoger beroep. Daar vraagt ze nogmaals om vernietiging van het ontslag op staande voet. Monique is namelijk van mening dat het ontslag op staande voet niet ‘onverwijld’ is gegeven en dat daarnaast geen sprake is van een dringende reden. Het hof oordeelt dat een onderzoek na het bekend worden van de feiten noodzakelijk en zorgvuldig was. Na het onderzoek is werkgever snel overgegaan tot het ontslag op staande voet. Daarmee is het ontslag onverwijld gegeven.
Van werkgever kan niet worden verwacht de werknemer nog een dag langer in dienst te houden
Het hof is daarnaast van mening dat het zonder toestemming mee naar huis nemen van een bedrag van € 25.000 dat toebehoort aan de werkgever, dermate ernstig is dat van werkgever niet kan worden verwacht de arbeidsovereenkomst nog een dag langer te laten voortduren. Daarnaast helpt het ook niet mee dat Monique eerst niet wilde meewerken aan het geven van de code van de kluis en vervolgens stiekem de envelop met geld heeft teruggelegd.
Het hof oordeelt in lijn met de kantonrechter en gaat mee in het gegeven ontslag op staande voet. Dat komt Monique duur te staan: een proceskostenveroordeling, betaling van de gefixeerde schadevergoeding aan werkgever en dan de advocaat die ze zelf nog moet betalen.
In de praktijk
Wat een goed bedoelde regeling leek, is uitgelopen op een enorm fiasco! Je zou denken dat dit voorkomen had kunnen worden door open kaart te spelen en afspraken te maken over het geld dat de werkneemster had willen gebruiken voor wisselgeld. Zo veel geld en zo veel vertrouwen is natuurlijk vragen om problemen.
Wil je de originele uitspraak lezen? Dat kan hier op rechtspraak.nl
Naar de top 10 meest spraakmakende uitspraken in de zorg, klik dan hier.
Terug naar het nieuwsoverzicht, klik dan hier.
Meld je aan voor de Nieuwsbrief.
Meld je hier aan voor onze nieuwsbrief en blijf op de hoogte.
