Elke werkdag van 08:30 tot 18:00 beschikbaar

Bel ons  085 - 27 33 586
Bel ons Bel de Werkgevers Helpdesk

Het zal je maar gebeuren, een billijke vergoeding moeten betalen van ruim € 1 miljoen. Daar zit je echt niet op te wachten. De werkgever die dit hoorde op 14 maart 2019 door een uitspraak van de kantonrechter ook niet. Maar, het had voorkomen kunnen worden. Dit is wat er speelde.

Een arbeidsrelatie met veel gedoe

Het ging voorafgaand aan deze uitspraak van de kantonrechter al twee jaar niet echt lekker tussen de werknemer en werkgever. Er was sprake van disfunctioneren, een burn-out, schorsing, een kort geding tot wedertewerkstelling en een procedure over een winstuitkering die nog aan de werknemer uitbetaald moest worden. Kortom, gedoe.

Naar de kantonrechter voor ontbinding

Op grond van de verstoorde arbeidsverhouding vraagt de werkgever de kantonrechter de arbeidsovereenkomst te ontbinden. Werknemer voert in eerste instantie verweer tegen de ontbinding. Van belang is namelijk dat hij er financieel behoorlijk op achteruit gaat als hij bij de werkgever weg zou gaan. Zijn maandsalaris bedraagt namelijk € 13.000,- bruto en hij krijgt behoorlijke winstuitkeringen. Met een WW-uitkering kom je niet tot die bedragen.

Mocht de kantonrechter van mening zijn dat de arbeidsovereenkomst wel ontbonden moet worden, dan vordert de werknemer naast de transitievergoeding (ruim € 40.000,- bruto) ook een billijke vergoeding ter hoogte van ruim € 2 miljoen bruto.

Even terug, hoe zat het ook alweer?

De billijke vergoeding is bedoeld voor uitzonderlijke gevallen. Het kan alleen worden toegekend als de werkgever ernstig verwijtbaar heeft gehandeld. Er is geen vaste berekening voor deze vergoeding, in tegenstelling tot de transitievergoeding. Rechters kunnen zelf bepalen of, en zo ja hoe hoog, zo’n vergoeding moet zijn. De hoogtes van deze vergoedingen lopen daarom ook enorm uiteen.

Had de werkgever zich beter moeten gedragen?

De kantonrechter is van oordeel dat de arbeidsrelatie dusdanig is verstoord, dat van een voortzetting geen sprake meer kan zijn. De ontbinding van de arbeidsovereenkomst gaat dus gebeuren. Maar dan de vergoeding. Moet de werkgever op de blaren zitten? Het antwoord is ja. Helaas.

De rechter is van oordeel dat de verstoorde arbeidsrelatie te wijten is aan de werkgever. In eerdere procedures werd werkgever steeds in het ongelijk gesteld. De eerder gegeven schorsing was onterecht. Om de werknemer uiteindelijk weer op de werkvloer toe te laten was een kort geding procedure nodig. De werkgever ging in deze procedure in hoger beroep en daar werd hem ook geen gelijk gegeven. Deze schorsing heeft geleid tot een keten van acties en reacties, waaronder een nieuwe rechtszaak over een dwangsom, het weghalen van programma’s bij werknemer en de hierop volgende burn-out. Dus ja, de werkgever had zich beter moeten gedragen. Er wordt werknemer een billijke vergoeding toegekend van ruim € 1 miljoen bruto.

Voorkomen is beter dan genezen

Ik ben benieuwd of de werkgever na deze uitspraak in hoger beroep gaat. We zullen het zien. Van belang is in ieder geval dat er ook andere mogelijkheden zijn om van de werknemer af te komen met wie het niet meer klikt. Mogelijkheden zonder het gevaar van vele, jarenlange procedures en torenhoge vergoedingen.

Eén ding is in ieder geval duidelijk, de belastingdienst is hier de grote winnaar. Zij kan straks ruim € 500.000 aan afgedragen belasting bijschrijven.

 

Terug naar het nieuwsoverzicht

Hallo ik ben William. Waar kan ik je mee helpen?

Kom je er even niet uit, of wil je direct geholpen worden bij een vraag. Neem gerust contact op, bel, mail of stuur mij een bericht via WhatsApp en ik zal je zo snel mogelijk helpen!